Do stworzenia tej pracy użyłam autentycznych, zakupionych „z drugiej ręki” zabawek dziecięcych, z których zaaranżowałam kompozycję inspirowaną salonem myśliwskim. Dokonałam przy tym niewielkiej interwencji – pluszowe skóry i głowy uzupełniłam uszytą przeze mnie pluszową krwią. W ten sposób chciałam zwrócić uwagę na makabryczny i przemocowy charakter – niewinnych z pozoru – zabawek.
Niewidzialność zwierzęcej śmierci jako punktu odniesienia jest powszechna w naszej antropocentrycznej kulturze. O zjawisku znikania zwierzęcia za każdym razem, gdy mamy do czynienia z jego uprzedmiotowionym ciałem pisała już wiele lat temu Carol J. Adams w książce Polityka seksualna mięsa. Feministyczno-wegetariańska teoria krytyczna. Używała określenia nieobecny desygnat albo inaczej nieobecny punkt odniesienia oznaczającego zwierzę, które znika stając się symbolem, metaforą albo po prostu produktem.
